De maatschappij en haar instituties: 7 koppige draak van de 21e eeuw

Zogenaamde maatschappelijke organisaties en hun functie

Wat is de betekenis van zogenaamd?

Zogenaamd: alias, als het ware, bedrieglijk, beweerd, in schijn, naar de schijn, onder het mom van, quasi.

Nu we de betekenis van zogenaamd weten, kunnen we verschillende maatschappelijke organisaties en hun functie onder de loep nemen.

De zogenaamde functie en de daadwerkelijke functie horen, als het goed is, overeen te komen.

De zogenaamde functie van religie:

Het verbinden van mensen met spiritualiteit of God/ Allah.

Laten zien aan mensen hoe zij een moreel leven kunnen leiden.

1) De daadwerkelijke functie van religie:

Het spirituele van de mens verkeerd omleiden, zodat zij makkelijker te controleren zijn.

Het verbergen van de daadwerkelijke morele wetten van creatie.

Mensen meer volgzaam en accepterend maken, zodat zij accepteren door de overheid geheerst te worden.

De zogenaamde functie van overheid:

Het onderhouden van kritieke infrastructuur.

Het beschermen van het leven, het eigendom en de rechten van mensen.

Het bestraffen van mensen die slechte dingen doen.

Het uitvoeren van gerechtigheid.

Het verdedigen van vrijheid tegen potentiële vijanden.

2) De daadwerkelijke functie van overheid:

Het controleren en tot slaaf maken van mensen.

Het commanderen van mensen door middel van ‘wetten’, om hun eigen interesses te dienen.

Het uitvoeren van geweld, onder het nom van ‘veiligheid’’ en ‘’bescherming’.

De zogenaamde functie van media:

Het informeren van mensen met de juiste informatie, zodat mensen een weloverwogen beslissing kunnen maken.

Het blootleggen van corruptie in andere maatschappelijke organisaties.

3) De daadwerkelijke functie van media:

Het controleren van het wereldbeeld van de slaven van de overheid.

Het verspreiden van overheids-propoganda, leugens en misleidingen.

Het controleren van de perceptie van mensen over wat sociaal mogelijk is.

De zogenaamde functie van onderwijs:

Het leren aan jonge mensen hoe zij een succesvol leven kunnen opbouwen.

Kennis en de benodigde informatie verschaffen aan jongen mensen, zodat zij weloverwogen beslissingen kunnen maken en kritisch leren denken.

4) De daadwerkelijke functie van onderwijs:

Het indoctrineren van jongen mensen met een wereldbeeld van de overheid zodat zij makkelijker te controleren te zijn.

Het presenteren van een scheef beeld over geschiedenis en huidige sociale gebeurtenissen.

Het geloof meegeven aan jonge mensen over politiek, democratie en de noodzaak van overheid.

De zogenaamde functie van banken:

Het preserveren van de waarde van huidige valuta’s

Het verschaffen van stabiliteit en bescherming voor het (financiële) bezit van mensen.

Het assisteren bij economische groei en welvaart in de maatschappij.

5) De daadwerkelijke functie van banken:

Een richting geven aan de economie die de interesses van de meest rijke en machtige mensen dient.

Zorgen dat er een blijvend verschil is in welvaart tussen arm en rijk.

Oorlogen voeren met financiële middelen voor financiële middelen en grondstoffen.

De zogenaamde functie van gezondheidszorg:

Het onderhouden van een optimale gezondheid voor mensen.

Het verschaffen van medische zorg aan zieke mensen.

Het onderzoeken van nieuwe methodes en behandelingen voor het genezen van ziektes.

6) De daadwerkelijke functie van gezondheidszorg:

Het maken van winst op zieke mensen, die naar een oplossing zoeken voor hun ziek zijn.

Het ondermijnen van de algemene gezondheid van de maatschappij, door het verschaffen van foutieve behandelingen (farma industrie, operaties, medicijnen), die niet gericht zijn op de onderliggende causale factoren van het ziek zijn.

De zogenaamde functie van wetenschap:

Het uitzoeken van de waarheid over de werking van de natuur door accurate onderzoeksmethoden.

Het uitvoeren van experimenten om hypothesen te bewijzen.

Het publiceren van de resultaten van onderzoek, zodat mensen zich accuraat kunnen laten informeren betreffende resultaten.

7) De daadwerkelijke functie van wetenschap:

Het verschaffen van nieuwe technologie aan de overheid, waarmee mensen gecontroleerd kunnen worden.

Het controleren van de perceptie van mensen, over wat mogelijk is in de natuur.

Wat is de huidige stand van zaken in het bewustzijn?

De meeste mensen geloven nog dat autoriteit en overheid moreel legitiem en noodzakelijk zijn, en geloven ook nog steeds in het misleidende links-tegen-rechts politieke systeem.

Evenals, de meeste mensen geloven de media en vertrouwen dat de media hen daadwerkelijk de waarheid vertellen.

De meeste mensen geloven dat het doel van het establishment van wetenschap een authentieke zoektocht is naar waarheid ter verbetering van de mensheid door het begrijpen van de natuur en de ontwikkeling van nieuwe technologieën.

Ook geloven de meeste mensen dat het doel van maatschappelijke onderwijsinstellingen is om jonge mensen authentieke kennis mee te geven zodat zij een ontwikkeld bewustzijn kunnen bereiken.

Ten slotte geloven de meeste mensen dat de instituties van religie, banken, gezondheidszorg,het recht, de politie en het leger bestaan met de reden waarvan zij claimen dat ze bestaan.

Wat is de oplossing?

De spirituele wet kennen. Men noemt het ook natuurlijke wet, universele wet of wet van de natuur. Het is belangrijk een goede definitie van dit begrip te omschrijven. Die is als volgt.

Een set van universele, inherente, objectieve, niet door de mens gecreëerde, eeuwige en onontkoombare omstandigheden die de consequenties van gedrag van wezens bestuurt die de capaciteit bezitten om het verschil tussen schadelijk en niet-schadelijk gedrag te kennen.

Het is een morele kwestie. Hiervoor is een bewustzijn nodig vanuit opgedane kennis.

Wanneer mensen in het collectief in harmonie leven met de spirituele wet, is vrijheid het resultaat. Wanneer mensen in het collectief in disharmonie leven met de spirituele wet, is slavernij het resultaat. Deze twee: het collectief bewustzijn en de spirituele wet, zijn positief evenredig met elkaar verbonden.

Wat is de voornaamste reden dat mensen in denkvalkuilen terechtkomen?

Onopgeloste ouderlijke verlatingsangst is vaak de reden dat mensen op zoek gaan naar een vervanging van deze verlatingsangst bij maatschappelijke instituties.

Moederlijke verlatingsangst zal ervoor zorgen dat het kind een gevoel van gebrek aan zorg en aandacht ontwikkelt. Daarop zal het kind, ook op latere leeftijd, op zoek gaan naar een vervanging van deze behoeftes bij een instituut. Dit leidt tot een valse overtuiging dat de maatschappelijke organisaties zorgen voor hen, hen belangrijk vinden en de beste intenties met hen hebben’’.

Vaderlijke verlatingsangst zal ervoor zorgen dat het kind een gevoel van gebrek aan bescherming, richting en discipline ontwikkelt. Daarop zal het kind, ook als deze ouder is, op zoek gaan naar een vervanging van deze behoeftes bij een maatschappelijke organisatie. Dit leidt tot een valse overtuiging dat de maatschappelijke organisaties hen beschermen, hen veilig stellen en dat het leven zonder hen een chaos zou worden.

Wat is de oplossing als je in deze denkvalkuilen bent terechtgekomen?

Kennis is de oplossing. Het kennen van het mechaniek waarop de natuur van de mens en haar bewustzijn werkt. Dit is het balanceren van het fysieke en het spirituele. Deze spirituele wereld is onder ons, maar niet zichtbaar. Toch is er een lopend mechanisme, die onzichtbaar opereert en altijd van toepassing is. Dit mechanisme van spirituele wetten, kun je gelijkstellen met de zwaartekracht of andere natuurkundige wetten. Dit mechanisme is altijd in werking, ook al geloof je dit niet. Dit is dus geen mening of een geloofsovertuiging. Je kunt middels logisch redeneren deze spirituele wetten kennen.

Het verschil tussen goed en fout

Het maakt voor de spirituele wet niet uit hoeveel mensen geloven dat iets dat fout en moreel verwerpelijk is, in iets dat goed en moreel juist is, veranderd kan worden. In de realiteit zal iets dat fout is, altijd fout blijven. En iets dat goed is, zal altijd goed blijven. De rechten van de mens, die uit deze spirituele wet voortkomen, zijn dus ook onveranderlijk en altijd van toepassing. Mensen kunnen deze rechten niet creëren, delegeren of rechtmatig afpakken.

Het is helaas zo dat veel mensen verkeerde overtuigingen hebben over moreel juist of onjuist. Moraliteit zou subjectief zijn en nooit objectief. Dit is slechts bewijs van hun onwetendheid of onverschilligheid.

Daarbij hangt bij onwetendheid geen schuld. En bij onverschilligheid, hangt wel een schuld.

De spirituele wet houdt geen rekening tussen deze twee. Net zoals dat de zwaartekracht geen rekening houdt met een kind die niet weet hoe deze werkt.

Spirituele wet en wet van de mens

De spirituele wet is gebaseerd op principes en waarheid. Ook is het inherent en onlosmakelijk verbonden aan creatie. Men kan tot een harmonie komen met de spirituele wet, door kennis te vergaren en door het te begrijpen. Daarnaast bestaat de spirituele wet overal in het universum, ongeacht de locatie. Ten slotte is het een eeuwige wet en is niet uit creatie te halen. Het bestaat altijd en kan niet veranderd worden.

De wet van de mens is gebaseerd op dogmatische overtuigingen van de geest. Het zijn dus artificiële constructen van de menselijke geest. Men gehoorzaamt deze wet van de mens vaak alleen uit angst voor repercussies. Per locatie verschilt deze wet, naar de wil van de wetgevende macht. Dit is een overtuiging van moreel relativisme en is een valse kunstmatige overtuiging van goed en fout. Per eeuw verandert deze wet van de mens daarom ook.

Als een bepaalde wet, bedacht door de mens, in harmonie is met de spirituele wet, dan is de logische conclusie dat het onnodig is. Want het stelt een waarheid die zelf evident en inherent aan creatie verbonden is. Dat maakt de wet van de mens onnodig en irrelevant.

Als een bepaalde wet, bedacht door de mens, in strijd is met de spirituele wet, dan is de logische conclusie dat het een incorrecte wet en immorele wet is. Volgens de spirituele wet kan het daarom nooit legitiem op iemand worden opgedrongen.

Gelijke rechten onder spirituele wet

De spirituele wet stelt dat iedereen exact dezelfde rechten heeft. Niemand heeft meer of minder rechten dan een ander. Daarnaast, aangezien rechten niet door de mens zijn gecreëerd, en ieder mens deze rechten bij geboorte heeft gekregen vanuit creatie, is er geen mens of groep mensen die daadwerkelijk de macht heeft om rechten te ‘’schenken’’, ofwel rechten af te nemen van iemand anders. Elke vorm van overheid is dus ook in strijd met de eeuwige wet die volgt uit de creatie.

‘Maatschappelijke’ of ‘collectieve’ belasting

Belasting is de claim dat een groep ‘maatschappelijke’ mensen die zichzelf ‘’overheid’’ noemen, het ‘’recht’’ heeft gekregen om een bepaald percentage van het resultaat van andermans werk in beslag te nemen. Hierbij maakt het niet uit of de ander vrijwillig of gedwongen wordt in belasting.

Belasting wordt afgedwongen met de dreiging van geweld of vrijheidsberoving. Belasting is een voorbeeld van iets dat fout is, in iets dat goed of moreel juist is., veranderd wordt. In de realiteit, en volgens de spirituele eeuwige wet, kan dit in feite niet.

Als we slavernij definiëren als de onvrijwillige in beslagname van 100% van het werk van iemand, kunnen we duidelijk zien dat het niet uitmaakt tot welk percentage we dit verlagen zodat het geen slavernij meer is. Behalve 0%.

Als we eerlijk zijn met onszelf, is belasting slechts een eufemisme voor diefstal, geweld en slavernij. Omdat geen individu het recht heeft om het eigendom of het resultaat van iemand’s werk te claimen, kan zulk gedrag nooit ‘gedelegeerd’ worden naar een groep, en moreel juist gemaakt worden. Dus, elke vorm van belasting is altijd een fout volgens de spirituele wet.

Fysieke kracht uitoefenen versus geweld

Er is een groot verschil tussen het uitoefenen van fysieke kracht, bijvoorbeeld voor het uitvoeren van fysiek werk of om jezelf te verdedigen, en geweld. Het uitoefenen van fysieke kracht is in harmonie met de spirituele wet en moreel verantwoord. De reden hiervoor is dat het geen inbreuk doet op de rechten van iemand anders. Volgens de spirituele wet is het dus altijd een recht van iemand om fysieke kracht uit te oefenen. Dit houdt dus ook in dat elke vorm van zelfverdediging moreel rechtvaardig is.

Geweld daarentegen, is het immoreel initiëren van fysieke kracht om iemand te dwingen, pijn te doen of tegen te houden. Dit is altijd immoreel, want het doet inbreuk op iemand anders zijn rechten. Het is dus een actie die nooit een recht is, en dus altijd immoreel.

De twee pilaren van verlichting

Het non-agressie principe is de eerste pilaar naar verlichting. Dit wordt ook wel het heilige vrouwelijke genoemd. Simpel gezegd houdt dit in: gebruik nooit geweld. In andere woorden, initieer nooit immoreel gebruik van fysieke kracht om een ander bewust wezen met het doel om te dwingen, beschadigen of gevangen te houden. Hiermee doe je altijd inbreuk op het natuurlijke recht van vrije wil van de ander en is dus altijd immoreel.

Het zelfverdediging principe is de tweede pilaar naar verlichting. Dit wordt ook wel het heilige mannelijke genoemd. Dit principe zegt het volgende. Bewuste wezens hebben het inherente recht om fysieke kracht toe te passen om zichzelf te verdedigen tegen geweld.